Synth kullanımı arttıkça daha ilgi çekici bulduğum bu albümde; çıkış için seçilen ve hevesli bir kaçış fantazisi sunan ‘club banger’ “Uzayın Dibi” ile tam tersi meditatif bir etki yaratan “Deli Bir Rüya”ya bayıldım. Beril’in (belli ki) çok sevdiği uzay-zaman temalarını harikulade şekilde romantikleştirdiği “Bükülür Galaksiler”e de öyle. Geri dönüştürülmüşlük hissiyle hep aynı şeyi dinliyormuşuz hissi veren pop camiamıza taze bir nefes olarak geldi Ekin Beril ve “Dualite”.